Walka mieczem świetlnym

Thrust

Walka mieczem świetlnym był to preferowany przez Jedi i Sith styl walczenia, który początkowy był oparty o starorzytne techniki walki mieczem. Od czasu powstania przez wieki powstało siedem klasycznych form walki i wiele innych metod. Cięrzko było sie nauczyć walczyć na miecze świetlne z kilku podstawowych powodów, jednym z nich był fakt że klinga miecza świetlnego nic nieważy a cały cieżar ulokowany jest w rękojeści. Mówiono że tylko czuli na moc potrafią w pełni opanować technike walki na miecze świetlne.

Siedem form walki na miecze świetlne.
Każdy Jedi wybierał styl walki który najbardziej mu odpowiadał. Naprzykład Mistrz Yoda wybrał Ataru żeby zrekompensować swoje braki w zasiegu i wysokości, Mace Windu wybrał Vaapad by przemienić swoją wewnętrzną ciemność w potężną broń jesnej strony, Dooku praktykował Makashi by skupić sie na walce miecz w miecz i by połączyć swoją klase i elegancje z precyzją. Jedi uczyli sie elemetów kazdej formy ale tylko nieliczni opanowali wszystkie.

- Forma Pierwsza: Shii-Cho
Lub "Forma Determinacji". Kiedy technologia mieczy świetlnych sie rozwijała narastała potrzeba utworzenia formy walki, powstała pierwsza forma nazywana także "Drogą Sarlacc'a".Shii-Cho był najbardziej antycznym stylem walki mieczem świetlnym opracowanym przez wczesnych Mistrzów Jedi włączającym w siebie kluczowe podstawy starorzytnych tradycji walk na miecze.
Jednym z poziomów kontatku "sun djem" był celem wczesnych użytkowników pierwszej formy którego celem było rozbrojenie lub zniszczenie broni wroga by odnieść zwycięstwo bez zadawania ran, co było zawsze celem Jedi. Jednak gdy powstała druga forma Makashi, sun djem stało sie prawie niemożliwe do wykorzystania gdyż szermierze używający drugiej formy byli dobrze wyszkolni by niedać sobie odebrać broni.
Forma pierwsza w miera jej rozwijania zawierała w sobie podstawowe techniki:
-atak, seria ataków celowanych w różne części ciała.
-parowanie, seria uników lub parowań ataków na różne części ciała.
-strefy celowań na ciele, 1-głowa 2-lewa ręka 3-prawa ręka 4-plecy 5-lewa noga 6-prawa noga.
-trening by zwiększyć szybkość.
W czasach starej republiki młodzi adepci zaczynali od treningu formy pierwszej zanim jeszcze stali sie Padawanami. Ich trening obejmował odbijanie strzałów plazmy z sterowanych robotów szkoleniowych. Instruktorzy miecza świetlnygo tacy jak Yoda czy Cin Drallig nauczyli formy pierwszej tysięcy młodych adeptów.
Kit Fisto praktykował forme pierwszą ale nie zdołał sie obronić przez Darth Sidious'em. Obi-Wan Kenobi nazwał pierwszą forme "dziką, surową i zabójczą".

- Forma Druga: Makashi
Lub "Forma Poglądu". Po opracowaniu pierwszej formy pojawiła sie forma druga nazywana "Droga Ysalamiri'a" jako pomysł na walke miecz w miecz. Opisywana jako elegancka, potężna i wymagająca dużo precyzji, pozwalająca użytkownikowi na atakowanie i obrone przy minimalnym wysiłku, często trzymając miecz w jednej ręce co pozwalało zachować wiekszy zakres ruchu. Forma ta polega na parowaniu, pchaniu i dokładnych cięciach. Wymagała bardzo płynnych ruchów miecza i ciała. Forma druga pobiła zamiary "sun djem" które było celem wczesnych użytkowników formy pierwszej, poprzes dobre wyszkolenie w zapobieganiu zniszczenia broni lub rozzbrojenia.
Otwierającą pozycją w Makashi była jedno ręczna niska garda z mieczem skierowanym pod kątem w dół przy boku użytkownika. Zmyłki także były często stosowane by wprawić w zakłopotanie przeciwnika i wpędzić go w pułapke. Precyzyjna praca nóg i ruchy były wymagane by utrzymać dystans do przeciwnika podczas obrony lub przechodząc do ataku. Kontrolowanie ostrza było bardzo dopracowane i wymagało nieustannej koncenteracji. Przewidywanie, dokładność i zreczność bardziej niż siła były stosowane by pokonać pojedyńczego przeciwnika, a jeśli praktykujący był zudolniony to forma druga była niezwykle mocna.
Praca nóg stosujących Makashi była prostolinijna, przesuwając sie do przodu i tyłu, zmieniając nogi by utrzymać idealną równowage podczas ataku i obrony. Forma druga bazowała na równowadze, poruszaniu sie w przód i tył, na pchnieciach i nagłych odwrotach. Trenujący Makashi zapobiegali przywiazywaniu sie do jednej formy, co mogło sprawić że użytkownik staje sie bardziej otwarty i może zostać pokonany przez niemożność do przystosowania sie i przewidywania sytuacji.
Kiedy do walki weszłu bronie długo dystansowe takie jak np. blastery czy kiedy było więcej niż jeden przeciwnik uzytkownicy formy drugiej stawali sie w pewnym stopniu przestarzali. Podczas wojen klonów jak i wiele wieków przed nimi zakon jedi praktykował druga forme, gdyż brano pod uwage że w czasie życia jedi będzie miał okazje zmierzyć sie miecz w miecz, ale wielu w zakonie nie przykładało wiekszej uwagi do tego stylu gdyż uważali że jest on nie praktyczny. W erze gdzy do użytku weszły blastery powstała forma trzecia Soresu, a formy Niman i Ataru stały sie częściej stosowanymi od formy drugiej i w pewnym stopniu ją wyparły. Forma druga była bardzo popularna w czasach zanim do użytku powszechnego weszłu bronie długo dystansowe a wiekszy nacisk kładziony był na broń ręczną. Dla większości nowoczesnych jedi forma druga nie wydawała sie skuteczną, ale Sith i Dark Jedi ciągle ją praktykowali uważając ze zaprowadzi ich ona do celu.
Użytkownicy drugiej formy walcząc z psyhicznie mocnym przeciwnikiem musieli zachować szczególną uwage by nie wejść z nim w walke moc w moc, czekając na błąd przeciwnika by odnieść łatwe zwycięstwo, gdyż niebyli oni zdolni wygenerowac tak dużej siły kinetycznej jak np. użytkownicy Djem So trzymający miecz oburącz czy użytkownicy Ataru wykonujacy ataki z wszystkich możliwych stron zakłucając prace nóg użytkownika formy drugiej. Jednak pomimo tego użytkownicy drugiej formy mogli skoncentrować swoją moc na swoim ciele pozwalając na przespieszenie swoich ruchów i zwiększenie obrony przed atakami.
Kiedy na drodze użytkownika Makashi staneło więcej przeciwników mógł on odseparowac ich od siebie lub zmusić by przeszkadzali sobie na wzajem.
Najlepszym znanym użytkownikiem tej formy był Dooku który potrafił poprzez walke swoim mieczem z zakrzywioną rączką zdewastować jedi i całe lata jego nauki głównie dla tego ze większość jedi w tym okresie czasu niebyła przygotowana na tak finezyjne i dokładne ataki. Dooku nauczył tej formy Generała Grievous'a który naskępnie nauczył jej swoje IG-100MagnaGuards, mistrz jedi Cin Drallig także był jednym z znanych użytkowników tej formy.

- Forma Trzecia: Soresu
Nazywana także "Formą Elastyczności" lub "Droga Mynock'a". Wymyślona jako odpowiedź na blastery i inne tego typu bronie długo dystansowe gdy jedi byli zmuszeni walczyć z przeciwnikami wyposarzonymi w blastery. Soresu wtedy była wymyślona bardziej jako zwyczajna forma odbijania strzałów której nauczono każdego padawana. Trzecia forma łączyła w sobie ruchy bardzo blisko ciała by móc bronić sie w każdej płaszczyźnie bez wykonywania zbędnych ruchów, minimalizowała odkrywanie sie co czyniło dobrze wyszkolonego użytkownika prawie niepokonanym. Użytkownicy tej formy wygodnie skupiali sie tylko na obronie czekając aż przeciwnik odkryje sie pozwalając zaatakować w wielu różnych sposobach, można te forme opisać jako najbardziej pasywną i tylko dla najbardziej cierpliwych.
Poprzez skupienie sie na obronie użytkownik mógł toczyć bardzo długie walki poznawając tym samym swojego przeciwnika z którym wszedł prawdopodobno w śmiertelną potyczke. Także poprzez lepszą zdolność do prowadzenia długich potyczek użytkownik mógł przejąć kontrole nad przeciwnikiem i zdecydować czy go zabić czy tylko rozbroić, wielu użytkowników drugiej formy przeżyło bitwe na Geonosis właśnie z powodu możnosci do odbijania wielu strzałów przez długi okres czasu. Największa siła Soresu leży w doświadczeniu i umiejętności kontrolowania jakie użytkownik wypracował, mistrzowie tej formy potrafili wyczekać aż przeciwnik sie odkryje lub popełni błąd obserwując jego luki w obronie by wygrać jednym atakiem. Nie wszyscy uważali jednak że Soresu to odpowiedź na słabość, że służy tylko do tego by osłabić przeciwnika nie walcząc z nim.
Soresu był uważany za konsumującą forme walki jedi, która obejmowała całe życie jedi i czyniła je pasywnym i dosłownie wyrażając zasade że jedi powinien sie bronić a nie atakować.
Nawet najbardziej skupiony na trzeciej formie był prawie niezwycięrzony poprzez swoją silną postawe obronną ale bardziej nastawiony na przetrwanie niż zwycięstwo. Początkujący w formie trzeciej byli więcej niż dobzi w obronie przed atakami ale mieli braki w doświadczeniu i niepotrafili złapac przeciwnika w swoją ofensywe. Poprzez taktyke obronną tej formy polegającą na wykonywaniu blokowań i parowań blisko swojego ciała nawet największy mistrz musiał być stale skupiony na swoich ruchach by nie pozostawić przeciwnikowi luki na atak ale także by zapobiec zranieniu siebie swoim mieczem.
Forma trzecia była bardzo przydatna jeśli jedi musiał poprowadzić żołnierzy w bój a szczególnie jeśli zostali oni zdziesiątkowani lub gdy musiał ich opuścić.
Znanymi użytkownikami tej formy byli Obi-Wan Kenobi, Luminara Unduli wraz z jej padawanem Barriss Offee, Cin Drallig, Generał Grievous i jego IG-100MagnaGuards.

- Forma Czwarta: Ataru
Nazywana także "Formą Agresii" lub "Drogą Hawk-Bat'a" (orło-nietoperza). Jedna z popularnych form stosowanych w zakonie jedi przez wiele wieków.
Otwierającą pozycją w Ataru była zbalansowana postawa trzymając miecz oburącz pionowo po lewej lub prawej stronie ciała. Ataru jest zdecydowanie agresywną forma opierającą sie na sile i szybkości. Użytkownicy tej formy byli zawsze w offensywie wykonując szerokie szybkie i silne cięcia mieczem., ciagle pomagając sobie mocą w ruchach i atakach, pozwalali by moc płyneła przez ich ciało przez co mogli łamać psyhiczne i fizyczne ograniczenia, mogli wykonywać niezwykłe akrobacje nie tylko do ataku ale i do unikania ataków wroga. Użytkownicy Ataru wręcz szybowali w powietrzu wykonując serie obrotów i uderzeń z niezwykłą szybkościa, ale wykonywali też szybkie jak błyskawica cięcia w różnych płaszczyznach stojąc na ziemi.
Mistrz Ataru mógł być tylko rozmazaną plamą dla swoich przeciwników atakujacą z wszystkich stron. Moc nie tylko pozwalała im na zadziwiające akrobacje ale takze pomagała im w atakach i poruszaniu sie w walce. Czwarta forma była bardzo wymagająca od ciała użytkownika i wbrew pozorom ważną role odgrywała kondycja uzytkownika, wymagała także dużej przestrzeni by w pełni wykorzystać możliwości kinetyczne uzytkownika.
Mimo wysokich wymagań dobrze używana była bardzo efektywna jak i efektowna, użytkownik nigdy nie zostawał w jednym miejscu na tyle długo by wpaść na kontr ataki wroga.
Znanymi użytkownikami tej formy byli Mistrz Yoda, Qui-Gon Jinn, Zez-Kai Ell, Cin Drallig, Quinlan Vos i jego padawan Aayla Secura.

- Forma Piata: Shien / Djem So
Nazywana także "Formą Wytrwałości" lub "Drodą Krayt Dragon'a". Bardzo potężna forma wymyślona i opracowana przez użytkowników Soresu nastawiona bardziej offensywnie gdyż uznali oni że forma trzecia prowadzi do niebezpiecznie długich walk. Djem So ewoluowało w forme walki poprzez połączenie defensywnych ruchów Soresu z bardziej agresywną filozofią i taktykami Makashi.
Shien i Djem So poczatkowy były osobnymi formami walki ale ze względu na swoje podobieństwo połączono je w jednej kategorii i nazwano formą piątą. Shien była lepsza podczas walki z przeciwnikiem uzbrojonym w blaster, a Djem So była lepsza podczas walki z przeciwnikiem uzbrojonym w miecz gdyż wymagała wyższego poziomu opanowania sił psychicznych jak i agresywniejszych ruchów.
Forma piąta zaczeła istnieć kiedy po raz pierwszy użytkownik stylu trzeciego zaczoł używać defensywnych technik do ataku, najlepszym przykładem tego jest jedi który używa Soresu by odbijać strzały z blastera i jedi który używa Shien by odbijać strzały z blastera spowrotem w wroga który je wystrzelił. Techniki takie skutecznie osłaniały użytkownika i skutecznie raniły przeciwnika. Forma piąta kładła szczególny nacisk na siłe i moc którymi wygrywało sie z przeciwnikiem, wielu jedi nie uznawało takiego postępowania gdyż szybko prowadzi ono do agresji i przemocy, przeciwnie do dyplonatycznych zamiarów walcząc z przeciwnikami które miało na celu psychiczne zdominowanie przeciwnika, co było celem jedi.
Używając kombinacji parowań i blokowań z Soresu i Makashi użytkownik Djem So miał duży zasób ruchów do wykorzystania by obronić sie przed strzałami jak i atakami mieczem, ale gdy użytkownik Soresu zatrzymał sie na defensywie i kontr atakach tylko gdy są potrzebne, użytkownik Djem So niebył tak cierpliwy, gdy obronił sie przed atakiem to podąrzył za nim do kontr ataku. Podczas gdy Makashi polegało na precyzji i małych cięciach, Djem So łączyło w sobie serie potęrznych ataków wychodzących z machnięć mieczem trzymanym oburącz z nad głowy lub z nad ramienia. W przeciwieństwie do Soresu Djem So wymagało od użytkownika nie tylko przejścia do ataku ale także naciskanie na przeciwnika łącząc wzmocnione mocą siłe i szybkie kombinacje by przeforsować obrone wroga. Użytkownicy Djem So często używali brutalnej siły by zepchnąć przeciwnika na mniej dogodną pozycje, a walcząc przeciwko drugiemu użytkownikowi tej formy często blokowali miecze.
Djem So to wymagająca dużej siły technika, użytkownik wykonuje tylko kroki do przodu naciskając przeciwnika, z każdym krokiem zadając cios wyprowadzony z nad ramienia lub głowy wykorzystując siłe całego ciała jak i dobrej pracy nóg. Jedną z podstawowych wad tej techniki jest fakt że jej użytkownik szarżując na przeciwnika nieraz zapomina o swojej obronie.
Filozofia Djem So nie tylko skupia sie na sile i mocy ale też na akcji. Przez co była to forma faworyzowana przez jedi chcących szybkich rozwiązań i wolących "agresywne negocjacje".
Miecze świetlne nalerzące do użytkowników piątej formy przeważnie miały solidną obudowe składającą sie z jednej lub kilku sekcji chroniących przed "napęcznieniem mocy" blisko emitera kiedy defensywa była przyjmowana blisko rączki miecza i wykończenie ułatwiające mocny chwyt potrzebny przy walce formą piątą.
Znani użytkownicy to Vrook Lamar, Khaat Qiyn, Darth Bane, Sirak, Cin Drallig i Anakin Skywalker.

- Forma Szósta: Niman
Nazywana także "Formą Nowoczesną" lud "Drogą Rancor'a". Była to standardowa forma w czasach Wojen Klonów, zwykle nazywana "Formą Dyplomatyczną". Niestety podczas Bitwy na Geonosis wszyscy biorący w niej udział praktykujący forme szóstą zostali zabici, w wyniku czego została ona uznana ze zbyt mało wymagającą od użytkownika.
W formie szóstej łaczy sie elemęty z wszystkich poprzednich form w jedną mniej wymagającą. Rezultatem tego wszyscy praktykujący te forme byli bardzo przeciętnymi szermierzami, nie byli najlepsi w żadnej z faz walki. Ze względu na swoją nature zwycięstwo tym stylem zawdzięczane było bardziej intuicji, kreatywności i improwizacji. Forma idealnie nadaje sie dla dyplomatów którzy mogą poświęcić więcej czasu na polityke i negocjacje.
Jedną z postaw Niman'u jest pionowo wysoko uniesiony miecz z boku uzytkownika.
Forma ta była nazwana Niman po jednym z bogów Kashi. Została opracowana przez "Minions of Xendor" po "Wielkiej Schiźmie", została zaadaptowana z formy Jar'Kai.
Znanymi użytkownikami tej formy byli Cin Drallig, Coleman Trebor i IG-100MagnaGuards.

- Forma Siódma: Juyo / Vaapad
Nazywana także "Formą Zaciekłości" lub "Drogą Vornskr'a". Orginalnie uznawana przez wieki za niekompletną, nieskuteczną i żadko używaną przez jedi lub sith. Juyo przez wiele generacji jedi niebyła uznawana jako jedna z głównych form. Mace Windu opracował własną forme siódmą znawaną Vaapad od stworzenia żyjącego na Sarapin które poruszało sie z szybkością podobną do szybkości tej formy.
Najbardziej wymagająca i najtrudniejsza z wszystkich form, wymagała nieustannego skupienia, umiejętności na bardzo wysokim poziomie i znajomości innych form.
Forma ta łączyła w sobie proste ruchy w połączeniu z zaawansowaną techniką skoków i ruchów wspomaganych mocą. Froma siódma nie była tak efektowna jak czwarta gdyż niebyło w niej różnego rodzaju przewrotek, ale wymagania techniczne były znacznie wyższe. Vaapad korzysta z dowolnych obrotów i otwartych ruchów ale ciągle kontrolowanych przez użytkownika, końcowym rezultatem tego jest bardzo nieprzewidywalna forma walki mieczem świetlnym, całość ruchów wygląda na kompletnie z sobą niepołączoną ale miało to na celu zdezorientować przeciwnika. Forma siódma wymagała emocjonalnego i psyhicznego zaangarzowania z formy piątej ale w znacznie wyższym i kontrolowanym stopniu, rezultatem tego była niezwykła siła.
Vaapad graniczył z przejściem na ciemną strone mocy gdyż zmieniał on zadowolenie z walki w atak, przez co Vaapad był niebezpieczny i bardzo rzadko praktykowany.
Vaapad niebył tylko formą walki był także stanem umysłu i mocy, stan umysłu pozwalał użytkownikowi cieszyć sie walką, pozwalał rzucac sie do walki z rządzą zwycięstwa, pozwalał niszczyć psyhike i ducha walki przeciwnika drażniąc go swoją postawą odkrywając jego wewnętrzne słabości. Vaapad przejmował umiejętności przeciwnika i pozwalał skierować je przeciwko jemu samemu.
Znanymi użytkownikami tej formy byli Mace Windu, Depa Billaba, Sora Bulq, Darth Maul i Palpatine.

Wszystkie z tych siedmiu form niebyły tylko walką na miecze, reprezentowały sobą siedem form filozofii, miecz świetlny niebył potrzebny by posłurzyć sie jedną z nich gdyż kazda mogła być zastosowana poza walka.

Inne formy walki mieczem świetlnym.
Ty formy niebyły uwzględnione w siedmiu klasycznych formach walki. Niektóre z nich były systematycznie wypracowane podczas walki, inne były czysto technicznymi lub tylko czastkami wniesionymi do walki. Bazowały na innych formach, poza formą zerową która wnosiła pojecie unikania konfliktu kiedy tylko to możliwe.

- Forma Zero
Generalnie niejest to forma walki a raczej etyczna podstawa, wymyślony by Jedi wiedział kiedy korzystać a kiedy znaleść alternatywne rozwiązanie problemu. Pomysł ten został zdefiniowany przez Mistrza Yode by Jedi umieli sie ograniczać w używaniu 'agresywnych negocjacji' i by używać innych technik stosowanych przez Jedi jak np. sztuczka umysłu (MindTrick). Forma stosowana by osiągać rozwiązanie bez uciekania sie do przemocy.

- Sokan
Wymyślona przez starorzytnych rycerzy jedi w czasach wielkiej wojny nadprzestrzennej. Sokan łączyła w sobie taktyki pozwalające na uciekanie i mobilność w połaczeniu z kinetycznymi ruchami z formy czwartej. Sokan łączyła w sobie szybkie uderzenia mieczem wymierzone w najbardziej potrzebne do życia części ciała, użytkownicy posługiwali sie terenem by wymanewrować przeciwnika w niebezpieczne miejsca podczas walki.

-Shien
Bardzo zadko widziana forma walki, wymagała by użytkownik trzymał miecz poziomo końcem skierowanym od siebie, zadawanie ciosu polegało na szybkim ruchu ręką do przodu jak byśmy chcieli uderzyć przeciwnika pięscią równocześnie wysuwając ostrze bardziej do przodu szerokim łukiem. Podczas gdy jedni uważali te forme za batrzo efektywną, inni uważali że jest to kontrowersyjny temat wśród instruktowów jedi ze względu na drastycznie różne nauczania trzymania miecza podczas wykonywania tej techniki.

- Niman i Jar'Kai
Formy walki używane podczas walki dwoma mieczami. Niman stosowany do walki dwoma mieczami pozwalał jedi na skuteczne ich używanie, jeden słurzył do obrony a drugi do parowania lub ataku.
Jar'Kai było orginalnie nazwą miasta na Atrisia gdzie były wytwarzane miecze do walk Jar'Kai używane przez Yovshin, nosili oni zawsze dwa miecze i to oni wymyślili forme Jar'Kai. Bardzo podobną forme walki opracowali Royale Macheteros z monarchi Kashi Mer, która później była używana przez legiony Lettow podczas pierwszej wielkiej schizmy, nazwali oni ją Niman po podwójnej trujcy bogów wyznawanych na planecie Kashi.
Starorzytny Niman bazował na stalowych mieczach na długo zanim wymyślone zostały miecze świetlne, ale forma ta mogła być używana z różnymi kombinacjami broni.
Wielu rycerzy jedi i lordów sith trenowało Niman w nadzieji poznania podstawowych ataków dwoma mieczami ale tylko niewielu opanowało je w pełni.

- Lus-ma
Ta forma walki podobnie jak Soresu nie zaliczała sie do siedmiu klasycznych form, wiadomo o niej tyle że była w pewnym stopniu uzywana by odpowiedzieć na ruchy z Soresu.

- Dun Möch
Forma ta powodowała rozproszenie uwagi i zwątpienie przeciwnika, poprzez drażnienie go swoją postawą. Sith podczas walki chcieli kompletnie zdominować przeciwnika, używali do tego różnego rodzaju odzywek i drwin by odkryć jak najwiecej słabości przeciwnika i zachwiać jego wole. Techniki takie były bardzo niebezpieczne szczególnie przeciwko jedi gdyż potrzebowali oni ciagłej koncenracji by kontrolować moc. Inną znaną wśród sith techniką Dun Möch było rzucanie w przeciwnika dużymi przedmiotami używając mocy, co odrywało przeciwnika od wali i mogło spowodować jego zranienie a nawet śmierć. Dun Möch mogło niebezpiecznie zagroźić jej użytkownikowi poprzez konsekfencje drażnienia przeciwnika.

- Telekinetyczna walka mieczem
Niektóre z tych technik były ofensywne jak np. rzut mieczem, a inne były defensywne jak np. "Saber barrier" stosowana przez użytkowników dwóch mieczy.

- Trispzest
Jest to kombinacja technik z formy siódmej i tradycyjnych walk w powietrzu S'kytri. Trispzestbyła wymyślona tak by pozwalać użytkownikowi wykorzystać swoją możliwość latania i atakowania przeciwników z góry. Największa wadą tej formy jest odkrycie sie na ataki wyprowadzane z dołu.

- Walka mieczem podczas dosiadania czegoś
Jedi często używali swoich mieczy podczas dosiadania zwierząt jak np. tauntaun lub maszyn jak np. swoop. W tego typu walkach jedi mógł uzywac tylko jednej ręki do walki bo drugą musiał sterować.

- Walka lightstaff'em
Jedi i Sith walczacy tą formą byli rzadkością. Do walki tą formą używało sie "double-bladed lightsaber" który był też nazywany "sith lightsaber" lub "saber-staff". Walka taką bronią pozwalała na zadawanie dużo szybkich ataków które były ciężkie do obrony, mozna było także zabijać więcej wrogów jednym machnięciem. Forma ta była bardzo trudna do opanowania, a dla niedoświadczonego użytkownika bardziej niebezpieczna niż dla jego przeciwnika. Forma ta była także bardzo agresywna przez co była dla niektórych jedi była zbyt blisko ciemnej strony mocy.